gərdənbənd

is. <fars.>

1. Boyunbağı (qadın bəzəyi). Gərdənbənd taxmaq. – . . Övrətlər baş örtülərini dal tərəfdən bağlardılar və qabaq tərəfdən boyunları açıq qalardı; boğazı və gərdənbəndləri görsənərdi. C. M.. <Hacı Kamyab> . . mücrüdən bir ədəd mirvari gərdənbənd çıxardıb qızının boynuna keçirdi. Ə. H.. <Çimnazın> boynundan salxım-salxım qızıl gərdənbəndlər, zəncirlər və sap-sap mirvari boyunbağılar asılmışdı. Ə. M..

2. Bax gərdənlik 1-ci mənada. Atın gərdənbəndi.